تاثیر خودگویی آموزشی و انگیزشی بر عملکرد حرکتی بسکتبالیست های ماهر و مبتدی

چکیده مقدمه و هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر خودگویی آموزشی و انگیزشی بر عملکرد حرکتی بسکتبالیست های ماهرومبتدی بود. روش شناسی: روش تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. 38 بسکتبالیست (5/0±23سن) مبتدی و ماهر به صورت تصادفی انتخاب و در 2 گروه19 نفری قرارگرفتند. در جلسه آزمون ابتدا از شرکت کنندگان پیش آزمون بعمل آمد سپس از آنها خواسته شد برای اجرای شوت بسکتبال از خودگویی های آموزشی و انگیزشی استفاده کنند و در نهایت از شرکت کنندگان پس آزمون بعمل آمد. یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین عملکرد مهارت شوت بسکتبال در شرایط خودگویی آموزشی و پایه بازیکنان ماهر تفاوت معنی داری وجود نداشت. درحالی که بین میانگین عملکرد مهارت شوت بسکتبال در شرایط خودگویی انگیزشی و پایه بازیکنان ماهر تفاوت معنی داری وجود داشت. بین میانگین عملکرد مهارت شوت بسکتبال در شرایط خودگویی انگیزشی و آموزشی بازیکنان ماهر تفاوت معنی داری یافت شد. سایر نتایج نشان داد که بین میانگین عملکرد مهارت شوت بسکتبال در شرایط خودگویی آموزشی و پایه بازیکنان مبتدی تفاوت معنی داری وجود داشت. بین میانگین عملکرد مهارت شوت بسکتبال در شرایط خودگویی انگیزشی و پایه بازیکنان مبتدی تفاوت معنی داری وجود داشت. در حالی که بین میانگین عملکرد مهارت شوت بسکتبال در شرایط خودگویی انگیزشی و آموزشی تفاوت معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری: در کل به مربیان بسکتبال پیشنهاد می شود که جهت آموزش مهارت های حرکتی و افزایش عملکرد ورزشکاران از خودگویی های آموزشی و انگیزشی استفاده کنند. واژه های کلیدی: خودگویی آموزشی، خودگویی انگیزشی، پرتاب آزاد بسکتبال، ماهر، مبتدی